Nasıl özleniyor okul denilen şey bugün fark ettim. Çimlerde, manzarada sonsuza dek oturup dostlarla sohbet edebilirim, boş boş kampüste gezebilirim, koroya gidip saatlerce meşk edebilirim, derse girebilir miyim ondan pek emin değilim. Hâlâ kampüste pek çok tanıdık yüzle karşılaşmak çok güzel! Master'a başlayanlar, alt dönemler, tembeller, çapçılar, erasmusçular falan derken, güzel bir kitleye denk geldim bugün. Mutlu oldum çok, Defne Hanım'la sonunda görüşebildik, ona da ayrıca mutlu oldum. Egecan Bey'in gününü mahvettim ama birbirimizin hayatlarına müdahale etmeyi seviyoruz. Bir de müthiş saçma bir şekilde Emir Efendi'yle karşılaşıp sevinçten karnına kafa attım. Kurşunları belki de kafadan içeri döktürmek lazımdır İbo tarzı. Ayrıca fotoğraf yazdan kalma ama olsun. Bir de yakında çok iyi bir "Kuzey Güney" yazısı yazacağım, unutmayalım buraya not düşelim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder