3 - 1

Okulda istatistik çalışmak üzere yapmıştık pazar günü planını, sabah annemin pilotluğunda ağabey ve ben olmak üzere Dragos'a gittik kahvaltıya, son güzel havaların dibine vurmak tadını çıkarmak vacipti ne de olsa. Sonra eve uğrayıp istatistik setimi aldım -ki eski bir kareli defter, kağıtlara tutulmuş ve bir kısmı temize geçilmiş ders notları ve ders kitabından oluşur bu set- ardından Üsküdar'a yola çıktım. Pınar Hanımcık'la görüştük, birer kahve içtik, sohbet ettik, okul yönüne doğru geçtik beraber. Dicle Hanım'la ise istatistik kitabı ünite sonu sorularına göz attık, güzel çaylar içip Klasik Müzik muhabbeti yaptık. Sonra maç saatinin tenhalığından yararlanıp 35 dakika gibi müthiş bir sürede eve geldim. Metrobüste, Fenerbahçeli olduğu güzelliğinden belli olan bir hanımefendi önce gol dedi bana sonra ahh ofsaytmış dedi, tüh dedim, kitaba devam ettim, sonra bir kaç dakika geçti ki heyecanla omzumu dürtüp gol oldu gol oldu dedi, kim dedim, Alex dedi, işte bunu maçı kazanacağımızın işareti belleyip kendisine de inerken teşekkür edip iyi akşamlar dileyip, kendisinin de bol şanslar bize dileklerini alıp eve devam ettim. Geldim devre arasına giriliyordu, bir çay içtim, maç yayını yapan radyo buldum, 2-1 biraz can sıkıcı olsa da üçüncü golün geleceği aşikârdı. Kadıköy maçlarının verdiği abi kazanırız yahu ne olacak rehaveti gerçekten paha biçilemez. Üçüncü golü de tabiri caizse bırakıp devam ettik. Çok keyifli yahu derbiler hem de on senedir çok keyifli.