Ah Birisi Yardım Etse de Ortalansın Diye Uzun Uzun Başlık Atmasam*

Efendime söyleyeyim diye girip saatlerdir bir şey anlatıyormuşum imajı yarattım evet, bunu yaptım ama sorun bakalım neden yaptım, çünkü değerli Eray Bey ile saatlerce sohbet ettik hatta hoş sohbet ettik. Kendisiyle hava muhalefeti -muhalefet partisi gibi bir şey olsa gerek- nedeniyle nerde buluşacağımızı belirlerken zorlandık ama sonra bir baktım hava güzel, hava güzelse ben Danışman' dan başka yere gider miyim? Haaaayıııır dediğinizi duyar gibi oldum, demediniz mi, hayır beni andı o zaman. Bu sohbetten alınan dersler :

* Zaman her şeyin ilacıdır, unutma özelliği olmayan bir insan yaşmasa daha mı iyidir ne.
* Arkadaşlar, özellikle dostlar veya dostluk yolunda ilerleyen arkadaşlar da en az zaman kadar her şeye ilaç olabilirler.
* İleriki hayatta hobilerimize sefa içinde devam etmek için birikim yapmak, meslek edinmek gerekmektedir, hobilerin yolu daha açıksa, harcanmamak gerekmektedir.

Bunların dışında Eray Bey, bana pek değer verdiğim (çünkü ilk kayıtlarımızdan olan) konser kaydı cd mizi verdi. Pek sevinçliyim çünkü ses kalitesi işimizi görücek gibi. Fena da olmamış tabi hatasız kul olmaz ama, beni hatamla da seveceğinize dair sarsılmaz bir imanım var. Ayça Hanım' ın verdiği konser kaydını o zaman zarfında dvd player ım olmadığı için Alper Bey' e (kanuni) vermiştim, hâlâ izlemedim ben ama o da güzelmiş anladığım kadarıyla. Teşekkürler Ayça Hanım !

Nasipse bir tanıtım cd si hazırlayacağız, Emir Bey grubumuz için, ne bileyim ilerde demo istendiği zaman bir adım ilersini sunmak fena olmaz, biraz daha geniş bir kitleye de ulaşmak lazım tabi, kaliteli tanıtım şart. Baktım olmuyor, siyasete girerim. Ahahahzuahuzha. =)

Tekrar ediyorum Emir Bey ben ve orkestramın toplam adıdır !

* Otobüste telefonu çalan adam muhtemelen nerdesin diye soran (herkes telefonu nerdesin diye açar bunu benim kadar siz de yapıyorsunuz inkâr çözüm değil) karşıdaki konuşmacıya orta kapıdayım deseydi şayet gülmekten ölürdüm herhalde, denk gelirsem ben diyeyim bari.

* Otobüste uyuklayan ve sert virajlarda yana savrularak uyanan insanlar her zaman çok hoşuma gitmiştir, ikinci uykuya dalışlarında genelde ilk iş olarak kendilerini sağlama alırlar, birisi uyanmasa da çuval gibi düşse koltuktan pek komik olabilir, ama bunun komik olduğunu düşünmek de ayıp olabilir, paradokslar içersinde yapayalnızım.

* Paradoksu cümle içinde doğru yerde mi kullandım tam emin değilim, eski hocalardan birisi sanki paradokslar yüklemden önce gelir demişti gibi hatırlıyorum, dememiş de olabilir.

* Otobüste yanyana oturduğunuz insanla diyaloğa girmiyorsanız bugün geliştirdiğim ama henüz denemediğim şu yöntemi hizmete sunuyorum :

Kolunuz ile yandakine dürtün sonra da
"Pardon" deyin,
"Mühim değil" cevabını alın,
1. Yol : "Mühim olmaz olur mu ! Kol bu en önemli organ." cevabını verin.
2. Yol : "Ne denli mühim olduğunu ölçmek istemiştim sadece." deyiverin.
3. Yol : "Tamam o zaman." deyip, kolunuzu sürtmeye devam edin.

* Misal otobüste köprüyü geçiyorsunuz, bu tip manzaralarda insan sadece tek yöne bakmakla yetinmeyip hem sağdan hem soldan boğazı izlemeye meyilli bir canlı olduğu için, ister istemez yanındakinin "ay meni kesiyor galiba şu yahşi delikanlı" şeklindeki -yanınızdaki muhtemelen Azeri- düşüncesine maruz kalıp ister istemez bahsi geçen kişinin kendine güvenini kabartıyor tabiri caizse burnunu kaldırıyorsunuz. Halbuki tek isteğiniz yanınızdakiyle aynı yönde bulunan denizi izlemek. "Sana mı bakacağım bre zındık !"

* Evet otbüse bindim bugün !

* Başlıktaki yıldızı açıklamayı unuttum, çok ciddiyim ki şayet o başlığı sola bitişik değil de ortalayıp yazma formülü varsa da söylemiyorsanız çok kırılacağım, şayet yoksa, bilogır a bir mail atayım da onu da düşünsünler, her şeyi ben mi düşüneceğim ayol ?!