Kapı Ağası

Efendim geçen Orçay Han ile otobüse binmiştik Kadıköy'den eve doğru dönüyoruz ama yolun başından beri daha ağzımızda çevirdiğimiz bir konu var : Türkçe ve güzel kelime bulup bunla ilgili bir şarkı yazmak. Güzel kelimeden kastımız rüya gibi bahar gibi sevgi gibi kelimeler değil, daha ziyade ağzı dolduracak, çok kullanılmamış ama kullanılınca da "ah ne güzel kelimedir bu lakin hiç kullanamdım senelerdir" dedirtecek cinsten kelime. Bulduğumuzun biriyle hemen o akşam daha bir adet seksenler hard rock şarkısı yaptık. Koful'du eserimizin adı. Müziği bana sözleri Orçun Bey'e aitti. Neticede uğraştık şarkıyı yaptık ama kayıtlarında gerek gitar kısımlarında gerek vokal kısımlarında içimize sinmeyen dengesizlikler oldu yayınlayamadık henüz. Ama işte kelime dediğin Koful gibi olacaktı. Böyle üç dört kelime daha konuşuyorduk birbirimizle otobüste gelirken -ki bulduk da güzel kelimeler ama sizle paylaşıp şarkı yapmanıza göz yumamam bizden evvel- derken yanımızda oturan hanımefendi "Kapı Ağası hakkında ne düşünüyorsunuz peki?" dedi. En sevdiğim sohbete giriş tarzıdır, sohbet edenleri kilitler önce. Kapı Ağası, o anda önünde durduğumuz Karacaahmet mezarlığına komuşu otobüs durağıydı. Ehehe hımmm o da ilginç dedik. Sonra sohbet ettik hanımefendiyle inene dek. Böyle hoş sohbet insanlarla sohbet etmek pek keyifli, ben de ilerde öye bir insan olmak istiyorum. Bunu niye anlattım diye soracak olursanız, Kapı Ağası kelimesini -durağın üzerindeki yazıya dikkat etmeden evvel- yaklaşık 2 sene Kapı Ağzı olarak anlardım, sarı dolmuşlarda olsun esnafla sohbet sırasında olsun. Hani kapının ağzında durma ceyran yapar dercesine. Neticeden öğreniyor insan yavaş yavaş.

"İlgili diğer bir yazı."

Not : Fırında ekmek alırken ekmeği veren kızın bu iyi mi deyip, biz soruyu anlamadan tüm dükkandaki ekmekleri kontrol edip, birini seçip sonra da hem susamlı hem taze diye uzatmasını kendi yahşi cazibeme mi annemin otoriter karizmasına mı bağlasam bilemedim. Nasip.