Duygusal Yazı

Güzel insanlarla geçen güzel vakitler kadar güzel ne vardır ki efendiler sorarım size? Beni bu güzel insaların hepsiyle tanıştıran, gönlümde ayrı bir tahtı olan Emre Beyimizin İstanbul'u şereflendirmesi olmasaydı bu günlerde, böyle girmezdim yazıya. Çok sevdiğim, az gördüğüm bir grup insanı birbirine yapıştırıp, bana sunan bir insan Emre Bey, ya da biz kendisine olan sevgimizden ötürü, nerde görsek etrafında pervane olmaya hazır dostlarıyız onun, bilemedim hangisi daha doğrudur. En güzeli, en özlediğimi ise haydi çık gel deyince, çıkıp gidebileceğim bir mesafede olması, hoş peşinden karşıya geçmişliğimiz de az değildir ama sevdiğimizden ötürü hiç de zahmetli gelmez bu hareketler. Diyecek çok sözün olduğu, nasıl demek gerektiğini ise çok az kestirebileceğim nadir bulunacak bir değerli dost kendisi, peşinden Ferrara'ya da gideceğim bakalım ya ne zaman. Şimdilik daha buralarda şükür.