Albümler Arşivi

Bilgisayarımda kendim oluşturduğum bir müzik arşivi var, gayet düzenli duran, sanatçı adı, yılı ve albümün adı şeklinde etiketlenmiş, klasörlerin kapağını da albümün kapağının oluşturduğu bir arşiv. 600 albüm birikmiş içinde ve hepsi en az bir kez dinlenmiş albümler ama baştan sona sırayla bir daha dinlemek gerek hissine kapılıyorum zaman zaman, bundan önceki iki denememde C'ye gelmeden vazgeçmiştim, daha doğrusu dinlemez olmuştum, albümü açıp başka işlerle ilgileniyor odadan çıkıyor geliyordum. Hoş bu albümün zevkime uygunsuzluğuyla alakalı olsa gerek, merak ettiğim ya da sevdiğim şarkılarda keza mutfağa kadar bile gitsem şarkıyı durdururum. Neyse bu sefer de aynı planla yola çıktım ama sondan başa taktiğini uygulamaya karar verdim. İnsan gözünden kaçırdığı şeyleri yeniden keşfediyor böylece. Zero 7'ın iki adet EP'si ile başlıyor listemin sonu, ardından Fakebook isimli 1990 yapımı Yo La Tengo albümü var ki bu mesela ilk dinleyişimde gözden kaçmış, dün tekrar dinlediğimde hoşuma gitti. Bugüne de saykedelik başlayıp bir Yezda Urfa bir de Yes albümü dinledim yetmişlerden (teşekkürler Görkem Bey'e) misal Yes'in ne denli klasik ekollü bir gitaristi olduğunu bugün farkettim. Şimdi ise Yeah Yeah Yeahs'in 2006 albümünü bitirmiş 2009'unu dinliyor durumdayım. Bazı albümlere, gruplara, tarzlara kolay kolay kıramadığım bir önyargım ya da direkt yargım var yine de. Kim bilir onu da kırarım belki zamanla. Yarın ders seçimi var bakalım yine nasıl bir maceraya bulaşacağız. Diğer bilok için bu biloktaki yazıda -bir altta- Galadriel'in Aynası benzetmesini yapmıştım ama hiç olmayacak şeyleri de gösterebilme ihtimali konusunda tam anlamıyla doğru bir örnek verip vermediğimden şüphelenmiştim, doğru bir örnek vermişim, yakında orda da bahsederim bu örnekten. Sevgiyle kalın madem. Ahaha. Evde oturunca daralmak ise evi ya da evdekileri sevmemekle ya da onlarla iyi vakit geçirmemekle alakalı değil, sanırım durağan olmayı sevmiyorum.