Çimlerde

Dün akşam bu haftaki üçüncü vizemden çıkmış, bitkin ama mesut bir halde çimlere inip -bu hafta ilk kez neredeyse- azıcık oturmaya karar vermiştim. Üstelik rock korosunun konserinin de sonunu yakalamıştım, neyse o kısımları atlayalım, birden rock korosunun insanları ve Uluç Bey'in gitarı ile müzik başladı çimlerde. Repertuar en güzeldi, sonra derken Ozan Bey de "gitarla" eşlik etmeye başladı derken Ergin Bey de bongo çaldı ve Tufan bey de cajon. Ben ordan ayrılırken topluluk yüz kişiyi aşmış ve pek çok Tarkan şarkısını tüm sesimle söylemiştim. İşte sanırım o an çimlere ve okula bir kez daha hayran kaldım. Bitmesin istedim, okul konusunda bu aralar gitgide daha duygusallaşıyorum, eski dostları zaten nereye koysam nasıl anlatsam bilemiyorken, bir de yeni arkadaşlar dostlar oluşuyor, iyice kopmak istemiyor insan. Çarşamba geceki Sabancı Üniversitesi çıkartmamızı merak edenler de buradan buyursunlar bu arada. Bir de evelki gün bindiğim taksici "emanetiyle" kaç kişiyi yere serdiğini açıklayınca taksiden atlamak istedim, neyse ki eve gelmiştik zaten, üzerinde yazı olmayan ve bol göçük olan taksiye binmeyeceksin arkadaş dedim. Bugün dinlediğim müzikler zihnimi çalıştırdı diyebilirim kısaca, konuk solistimizle baya vakit geçirmiş olduk böylece bu hafta biterken ve de arkadaş olduk.

Yazarın Notu: Nokta atışı yapmak ise paha biçilemez.