Bu şarkı ne zaman hayatıma girdi pek hatırlamıyorum. Çok da tekrar tekrar dinlediğim bir şarkı değildir ama nasıl bir gücü varsa her dinleyişte bir sarsar beni. Tekrar tekrar dinleme kısmını doğru ifade edemedim aslında, yani bu şarkıyı bir yerden bulup da çalmak aklıma gelmez, ama ne zaman bu şarkıyı dinlemeye başlasam defalarca tekrar ederim. Şu an yaptığım araştırmaya göre şarkı Pedro Infante tarafından 1948 senesinde aynı isimli film için yapmış. Eartha Kitt 1958 senesinde The Bad Eartha adlı albümünde yorumlamış, ardından da Roberta Flack 1969'da First Take albümünde söylemiş bu şarkıyı. Bir ara bu hallerini de bulup dinlemek lazım, uzun bir hikayesi var şarkının. Üzücü etkileyici. Ne dediğini zerre kadar anlamasam da o kadar şey anlatıyor ki aslında, bir kat daha fazla şaşırıyorum. Kasıtlı olarak görüntüsüz videolar seçiyorum ki dikkatinizi müziğe verin.
Angelitos Negros, Cat Power'ın 2009 çıkışlı Jukebox albümünün bonus şarkılarından. Bir aralar daha çok müzik araştırır, daha çok dinlerdim. Artık yer de vakit de yok. Bir de insanlar ölüyor. Görmeye alıştığımız, hep orada olacağını sandığımız, tanıdığımız insanlar bile. Kederli şarkılar, kederli hikayeleri hatırlatıyor, ya da tam tersi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder