Salı, Kasım 07, 2006

Allah Rahmet Eylesin

Bülent Ecevit vefat etti, düşündüm, neden üzüldüm bu kadar diye, fikirleri benim hayatımın anlamı mıydı ya da en iyi siyasetçi miydi benim gözümde? Yok aslında ikisi de değil, ama çok üzüldüğüm noktalardan birisi insani yönleriyle iyi bir insanı kaybettik, hele de bu insani yönleri sağlam kişi bir siyasetçiyse daha da üzülmek gerek. Göründüğü üzere kaç siyasetçi var ki beyefendi, kibar, ömrünü işine adamış, yolsuzluğa karışıp milyoner olmamış.. Bir de ilişkisi bu kadar göz önünde bu kadar örnek olmuş. Dayanıklılığını, sevgisini her seferinde hissettirmiş. Belki de şair olmanın verdiği bir duyarlılıktır bu kimbilir, iyi bir insan olmak herşeyden önce. Beğendiğim iki yazı var konuyla ilgili. Arkadaşlarımdan Serhan Bey' in ve Günsu Hanım' ın kiler. Bir de Deryik Hanım' ın yazısı.

6 yorum:

Adsız dedi ki...

teşekkür ederiz emir bey.. içtenliğiniz için.. (yahu siz nerelerdesiniz bu arada? gelmez oldunuz yanımıza...)

deryik dedi ki...

burdaki politika dersinde hoca "bütün ülkenin güvendiği, hatta sevdiği politikacı olmaz, çünkü politika artık güvensizlik demek..." diyordu ki, "bizim var" demiştim. "ecevit". tanıyodu, anlat sınıfa dedi. çok kısa özetledim. sonra "peki sence niye güvendi halk ona" dedi. "edebiyat adamına şiir yazana niye güvenmeyelim ki? kalem tutandan zarar gelmez diye düşündük galiba" dedim. hak verdi, "pek normal bi politikacı değilmiş ama" dedi.

demesine kalmadı, kötü haber...

Hanife dedi ki...

herkesin başı saolsun...

Emir Bey dedi ki...

zat-ı şahane : rica ederiz.

deryik : hiç ölmez sandığınız olmuş muydu Ecevit' i? Ne bileyim bana ölmeyebilirmiş gibi gelirdi hep.

hanife : .

Sera dedi ki...

aynı şeyleri düşünüyoruz.

Emir Bey dedi ki...

sera : sanırım.

gaykedi : evvelden blogunuza gelmiştim, lakin ne kadar kızgın olsanız da ölmüş birinin arkasından konuşmak pek hoş değil bence, varsın hatalarıyla değil de iyi yönleriyle anılsın. ben kendi takdir ettiğim yönlerini yazdım.