Bazı günler güzel geçiyor, Antalya günleri gibi, bazı günler sakin geçiyor, kimisi daha hareketli, kimisi evde, kimi sokakta, bazen aileyle dolu bazen dostlarla. Kafamda bir yerde bu günler boyunca bir türlü olmayan oturmayan bir şeyler var. Tam ne olduğunu da tarif etmesi kestirmesi zor. Bazı günler bunu unutuyorum bazı günler sırf bu olmazlıkla kalıyorum. İşle ilgili konular, sorular ve bilinmezlikle bunun en büyük sebeplerinden biri. Küçük sebepler ise düşünmek, çok düşünmek. Her neyse no beyin no pain diyelim madem. Nil İpek Hanım gitti gidiyor bugünlerde. En azından İstanbul'dan gitti bir süreliğine. Sanırım benim dilimin ve elimin döndüğünden çok daha fazlasını anlatan bir şarkı var bu konuyla ilgili. O yüzden bu şarkıyı dinleyin. Şu dünyada en keyif veren şeylerden biridir Nil İpek Hanım'la birlikte şarkı söylemek, onun sesini duymak, dinlemek, arkadaşı dostu olup sevgisine sohbetine ortak olabilmek. Daha da demem bir şey. Genel ruh halim için gelsin sıradaki parça. Nil İpek Hanım'ın ve Emir Bey'i oluşturan tüm dostlarımın -kolaylıkla anlayacağınız gibi- gerçekten yürekten yaptıkları bir icrâ:
Biri çıkıp yüzüme olmayınca olmuyor arkadaş desin diye bekliyorum belki de.
4 yorum:
"Her beklenen gelmiyor, her gelen de beklenen olmuyor." sanırım.
Ve ayrıca 4.03 ten sonra gerçekten bir başka boyuta geçiyor bence parça. Emeğinize sağlık.
Teşekkürler, hepimizin sevdiği bir şarkı sanırım, herkes de sıra kendine gelince bunu hissettirmiş. =)
=)) Dün dinlerken tam da yazmış olduğumu hissettim, doğru.
Yorum Gönder